Stary Sącz, klasztor klarysek, pieczęć chrystologiczna

Identyfikator rekordu:

https://s.lhdb.kul.pl/s/sfragis/item-set/

Nazwa wzorca pieczęci:

Nazwa dysponenta:

Stary Sącz, klasztor klarysek

Zakres terytorialny

PL Polska

PL Małopolska

Rodzaj kancelaryjny pieczęci:

PL -

Chronologia występowania:

1336-1580

Kształt:

PL okrągła

Wymiary:

60 mm

Typ ikonograficzny:

PL Pieczęć chrystologiczna

Wyobrażenie napieczętne:

W polu pieczęci scena Ukrzyżowania. Pośrodku postać Chrystusa na krzyżu o smukłych belkach, z nimbem wokół głowy i w długim perizonium sięgającym do połowy łydek. Jego ciało jest znacznie opuszczone i odchylone w prawo. Głowa Jezusa niemal opada na Jego prawe ramię, a nogi są wyraźnie zgięte w kolanach. Zaraz nad poziomą belką krzyża, po bokach pionowej, widnieją litery wykonane majuskułą gotycką: IHC (po prawej stronie) oraz XPC (po lewej). Stanowią one grecki skrót słów "Jezus" (po prawo) i "Chrystus" (po lewo), a więc monogram Chrystusa. Nad obydwoma słowami dodano znak skrótu w formie poziomej kreski, która pośrodku odkształca się w niewielki półkolisty łuk. Po bokach Chrystusa dwie stojące postacie z nimbami wokół głów: Matka Boża (po prawej stronie) i św. Jan Ewangelista (po lewej). Maryja jest przedstawiona z długimi włosami i w długiej, choć niewyraźnej szacie. Jej lewa ręka jest uniesiona i wskazuje na Chrystusa, natomiast prawa prawdopodobnie spoczywa na piersi. Z kolei św. Jan widnieje w tunice z licznymi pofałdowaniami. Jego prawa ręka jest uniesiona i wskazuje na Chrystusa, a w lewej, na wysokości piersi, zapewne trzyma księgę. Rysy twarzy wszystkich postaci zatarte na każdym ze znanych odcisków. Tło pieczęci pokrywa kratka w formie rombów.

Legenda:

[linia otokowa zewnętrzna: pojedyncza perełkowa?; linia otokowa wewnętrzna: podwójna - perełkowa? i ciągła]
+ S’ CO(n)VANTVS(!) : SORORVM : ORD(inis) : S(an)C(t)E : CLARE : DOMVS SA(n)DECHEN(sis)

Pismo legendy:

PL majuskuła gotycka

Język legendy:

łacina

Publikacje:

F. Piekosiński, Pieczęcie polskie wieków średnich doby piastowskiej (Uzupełnienie), Kraków 1936, s. 37, nr 753 (błędna identyfikacja właściciela pieczęci), fig. 517.

M. Gumowski, Handbuch der polnischen Siegelkunde, Graz 1966, taf. XL, nr 398, s. 160, nr 398 (w większości błędna transkrypcja legendy), także s. 78.

Jest reprezentowany przez pozycje: