-
Piotr ze Szczekocin, kasztelan lubelski, pieczęć herbowa. Opis Franciszka Piekosińskiego z 1899 r.
-
Piotr ze Szczekocin (XIV w.), kasztelan sądecki i lubelski
-
Piotr z Sośnic, rycerz wielkopolski, pieczęć heraldyczna. Opis Franciszka Piekosińskiego z 1899 r.
-
Piotr z Sośnic (XIV w.), rycerz wielkopolski
-
Piotr z Liebenau na Śląsku, rycerz, pieczęć herbowa. Opis Franciszka Piekosińskiego z 1899 r.
-
Piotr z Liebenau na Śląsku (XIII-XIV w.), rycerz
-
Piotr z Gniewięcina, rycerz, pieczęć herbowa. Opis Franciszka Piekosińskiego z 1899 r.
-
Piotr z Gniewięcina (XIV w.), rycerz
-
Piotr Święca z Nowego i Polanowa, rycerz, pieczęć herbowa. Opis Franciszka Piekosińskiego z 1899 r.
-
Piotr Święca z Nowego i Polanowa (zm. 1326/1327 r.), rycerz, prepozyt kaliski, kanclerz pomorski, starosta pomorski
-
Piotr Melczer, rajca i burmistrz krakowski, pieczęć prywatna. Opis Franciszka Piekosińskiego z 1899 r.
-
Piotr Melczer (zm. ok. 1392), rajca i burmistrz krakowski
-
Piotr Lipko, opat klasztoru cystersów w Kacicach-Mogile [Krakowie], pieczęć piesza. Opis Franciszka Piekosińskiego z 1899 r.
-
Piotr Lipko (zm. 1389/1390), opat klasztoru cystersów w Kacicach-Mogile [Krakowie]
-
Piotr Drogosławic z Bytynia, rycerz, pieczęć herbowa. Opis Franciszka Piekosińskiego z 1899 r.
-
Piotr Drogosławic z Bytynia (zm. po 1323), rycerz, sędzia ziemski poznański i kaliski
-
Piotr [Peter von Breslau] (XIII w.), prepozyt kapituły katedralnej wrocławskiej
-
Piotr [h. Kopaszyna] (XIII w.), wojewoda krakowski
-
Piotr (zm. 1254), archidiakon i dziekan kapituły katedralnej w Poznaniu, biskup poznański
-
Piotr (XIII w.), prepozyt kolegiaty w Głogowie, kanonik kapituły katedralnej we Wrocławiu
-
Piotr (XIII w.), kanonik kapituły katedralnej we Wrocławiu
-
Piotr (XIII w. ), biskup płocki
-
Petrus, kapelan biskupa wrocławskiego, prokurator biskupi w Legnicy, pieczęć symboliczna. Opis Winfrieda Irganga z 1988 r.
-
Petrus, kapelan biskupa wrocławskiego, prokurator biskupi w Legnicy
-
Peregryn, sędzia ziemski sieradzki, pieczęć herbowa. Opis Franciszka Piekosińskiego z 1936 r.