-
Nazwa:
-
Jan [h. własnego], kanonik krakowski, pieczęć hagiograficzno-herbowa. Opis Franciszka Piekosińskiego z 1899 r.
-
Rodzaj obiektu:
-
PL
Odcisk
-
Autor i miejsce publikacji:
-
F. Piekosiński, Pieczęcie polskie wieków średnich, cz. I, Doba piastowska, Kraków 1899, s. 202, nr 344, fig. 226.
-
Daty używania wskazane w publikacji:
-
1329 r.
-
Opis pieczęci w publikacji
-
Pieczęć podługowata, niewielka (3'8—2'3 cm.), wyobraża herb przedstawiający trzy pętlice, od środka rozbieżnie biegnące; pomiędzy pętlicami po jednym listku koniczyny. Nad tarczą głowa biskupia przecięta mieczem. W otoku napis zniszczony:
+ S’ IOH ..... CRACOVIENSIS
Wisi ta pieczęć na pasku pargaminowym u dokumentu (...).
-
Miejsce/miejsca przechowywania oryginału:
-
(...) w archiwum klasztoru Cystersów w Mogile.
-
Komentarz wydawcy:
-
Położone w napisie otokowym pieczęci imię »Johannis« oznacza Jana Grota, biskupa krakowskiego, którego Mateusz był oficyałem; herb wszelako na pieczęci widoczny odnosi się do samego Mateusza.
-
Uwagi:
-
Twierdzenie Piekosińskiego w nagłówki opisu pieczęci, że należała ona do kanonika i oficjała krakowskiego Macieja (Mateusza), jest błędne, co wykazała Elżbieta Knapek, zob. taż, Średniowieczne i wczesnonowożytne pieczęcie oficjałów i wikariuszy krakowskich, w: Dawne pieczęcie. Typologia–metody badań–interpretacje, red. Z. Piech, Warszawa 2015, s. 292-293.
-
Autor opisu
-
PL
Marcin Szymoniak
