-
Nazwa wzorca pieczęci:
-
Jan z Lutogniewa, biskup poznański, pieczęć kultowa
-
Zakres terytorialny
-
PL
Polska
-
PL
Wielkopolska
-
Rodzaj kancelaryjny pieczęci:
-
PL
Pieczęć większa
-
Chronologia występowania:
-
1357-1363
-
Kształt:
-
PL
ostroowalna
-
Wymiary:
-
60 x 36 mm
-
Typ ikonograficzny:
-
PL
Pieczęć kultowa
-
Wyobrażenie napieczętne:
-
Pole pieczęci podzielone na dwie strefy. U góry, w nieszy pośród mikroarchitektury złożonej z kolumienek i pinakli, zwieńczonej baldachimem, ukazana frontalnie postać, siedząca na tronie, odziana w szaty pontyfikalne, w infule na głowie, z prawą ręką wzniesioną do błogosławieństwa, w lewej złożonej na piersi trzymająca klucze wsparte na ramieniu [św. Piotr]. U dołu w niszy ukazana z profilu zwrócona w prawą stronę klecząca postać, w infule na głowie [?], w rękach trzymajaca wydłużony przedmiot [?]. Niszę flankują tarcze herbowe na których pas. Dół wybrażenia zachodzi na pole legendy dzieląc inskrpycję.
-
Legenda:
-
[linia otokowa zewnętrzna: podwójna ciągła, linia otokowa wewnętrzna: ciągła]
+ S IOH(ann)IS DEI GRA/CIA EPI(scopi) POZNANIE(nsis)
-
Pismo legendy:
-
PL
majuskuła gotycka
-
Język legendy:
-
łacina
-
Publikacje:
-
Codex diplomaticus majoris Poloniae, ed. K. Raczyński, Poznań 1840, tabl.po s. 126, Ad No. CI.
-
Kodeks Dyplomatyczny Wielkopoplski. t. 3, wyd. I. Zkrzewski, Poznań 1879, nr 1441.
-
F. Piekosiński, Pieczęcie polskie wieków średnich, cz. I, Doba piastowska, s. 247, nr 455; s. 251, nr 467.
-
F. Piekosiński, Pieczęcie polskie wieków średnich doby piastowskiej (Uzupełnienie) Kraków 1936, s. 28, nr 720, Fig. 487.
-
W. Fabijański, Odlewy metalowe pieczęci w zbiorze sfragistycznym Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. Katalog, Wrocław 1999, s. 51-52, nr 128, tabl. XXXVIII, nr 128.
-
J. Pakulski, Geneza pieczęci herbowych biskupów i arcybiskupów metropolii gnieźnieńskiej, w: Polska heraldyka kościelna, red. K. Skupieński, A. Weiss, Warszawa 2004, s. 38-39.
-
T. Jurek, Herby oraz pieczęcie biskupów i kapituły, w: T. Jurek, Biskupstwo poznańskie w wiekach średnich, t. I, Poznań 2018, s. 198, 203 [fot.].
-
Uwagi:
-
Herby flankujące niszę z wyobrażeniem biskupa zostały przez F. Piekosińskiego uznane najpierw za Doliwę [Pieczęcie polskie wieków średnich, cz. I, Doba piastowska, s. 247, nr 455] późńiej zaź za herb Kotwicz [Pieczęcie polskie wieków średnich doby piastowskiej (Uzupełnienie) Kraków 1936, s. 28, nr 720]. J. Pakulski [Geneza pieczęci herbowych biskupów i arcybiskupów metropolii gnieźnieńskiej, w: Polska heraldyka kościelna, red. K. Skupieński, A. Weiss, Warszawa 2004, s. 38-39] oraz T. Jurek [Biskupstwo poznańskie w wiekach średnich, Poznań 2018, s. 198] widzą na nich herb rodowy dysponenta - Doliwę.
-
F. Piekosiński, w kolejnych publikacjach podaje różne odczyty legendy pieczęci. Wyżej przyjęto lekcję zaproponowaną w ostatniej publikacji [Pieczęcie polskie wieków średnich doby piastowskiej (Uzupełnienie) Kraków 1936, s. 28, nr 720], zaakceptowaną przez J. Pakulskiego [Geneza pieczęci herbowych biskupów i arcybiskupów metropolii gnieźnieńskiej, w: Polska heraldyka kościelna, red. K. Skupieński, A. Weiss, Warszawa 2004, s. 38-39] i nieznacznie różniącą się od tej, którą na podstawie odlewu ogłosił W. Fabijański [Odlewy metalowe pieczęci w zbiorze sfragistycznym Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. Katalog, Wrocław 1999, s. 51-52, nr 128].
-
Autor opisu
-
PL
Marcin Hlebionek
