Płock, kapituła katedralna, contrasigillum hagiograficzne

Identyfikator rekordu:

https://s.lhdb.kul.pl/s/sfragis/item-set/2934

Nazwa wzorca pieczęci:

Nazwa dysponenta:

Płock, kapituła katedralna

Zakres terytorialny

PL Polska

PL Mazowsze

Rodzaj kancelaryjny pieczęci:

PL Contrasigillum

Chronologia występowania:

1312

Kształt:

PL okrągła

Wymiary:

28 mm

Typ ikonograficzny:

PL Pieczęć hagiograficzna

Wyobrażenie napieczętne:

W polu pieczęci popiersie koronowanej postaci, z głową otoczoną nimbem [św. Zygmunt?].

Legenda:

[linia otokowa zewnętrzna: ciągła, linia otokowa wewnętrzna: ciągła]
+ A(m)BIGVV(m) · DEMO P(er)PETVVQ PMO

Pismo legendy:

PL majuskuła gotycka

Język legendy:

łacina

Publikacje:

K. Stronczyński, Wzory pism dawnych w przerysach wystawione, i objaśnione drukowanem ich wyczytaniem, cz. 1, Obejmująca pismo dyplomatów od roku 1228 do 1536, Warszawa 1839, nr 24.

F. Piekosiński, Pieczęcie polskie wieków średnich, cz. I, Doba piastowska, Kraków 1899, s. 83, nr 97b.

F. Piekosiński, Pieczęcie polskie wieków średnich. Uzupełnienie I, „Herold Polski”, 4, 1906, s. 19, nr 611, fig. 386.

M. Gumowski, Handbuch der polnischen Siegelkunde, Graz 1966, Taf. XXXIX, nr 389

J. Pakulski, Średnioweiczne pieczęcie kapituł katedralnych metropolii gnieźnieńskiej, w: Pieczęcie w dawnej Rzeczypospolitej, red. Z. Piech, J. Pakulski, J. Wroniszewski, Warszawa 2006, s. 188, przyp. 133.

P. Okniński, Inskrypcja poetycka na contrasigillum Leszka Czarnego, "Studia Źródłoznawcze", 60, 2022, s. 127, 130.

Uwagi:

Propozycja odczytu legendy na podstawie fotografii oryginalanego odcisku, który udostępnił dr Łukasz Włodarski. K. Stronczyński i F. Piekosiński czytają legendę jako: + ABIGV • V • DE MOPPETVVM PMO [K. Stronczyński, Wzory pism dawnych w przerysach wystawione, i objaśnione drukowanem ich wyczytaniem, cz. 1, Obejmująca pismo dyplomatów od roku 1228 do 1536, Warszawa 1839, nr 24; F. Piekosiński, Pieczęcie polskie wieków średnich, cz. I, Doba piastowska, Kraków 1899, s. 83, nr 97b], zaś M. Gumowski + ABIGVV • DEMO PPETVVM • PMO [M. Gumowski, Handbuch der polnischen Siegelkunde, Graz 1966, Taf. XXXIX, nr 389]. Ostatnio P. Okniński [Inskrypcja poetycka na contrasigillum Leszka Czarnego, "Studia Źródłoznawcze", 60, 2022, s. 127, 130] zaproponował rozwiązanie legendy do formy: Demo perpetuum / Ne sit ambiguum. Propozycję tą przyjęlismy jako podstawę do transkrypcji legendy.

Jest reprezentowany przez pozycje:

Płock, kapituła katedralna, contrasigillum hagiograficzne. Opis Franciszka Piekosińskiego z 1899 r.