-
Nazwa wzorca pieczęci:
-
Jan [h. własnego], kanonik krakowski, pieczęć hagiograficzno-herbowa
-
Zakres terytorialny
-
PL
Polska
-
PL
Małopolska
-
Rodzaj kancelaryjny pieczęci:
-
PL
-
-
Chronologia występowania:
-
1329 r.
-
Kształt:
-
PL
ostroowalna
-
Wymiary:
-
35x22 mm
-
Typ ikonograficzny:
-
PL
Pieczęć popiersiowa
-
PL
Pieczęć hagiograficzna
-
PL
Pieczęć herbowa
-
Wyobrażenie napieczętne:
-
W polu pieczęci popiersie duchownego w infule i paliuszu, z mieczem przecinającym jego głowę. Jest to zapewne przedstawienie św. Stanisława. Po jego bokach dwa kwiaty z łodyżkami. Poniżej tarcza herbowa, na której trzy pętlice biegnące rozbieżnie od środka, pomiędzy pętlicami po jednym listku koniczyny.
-
Legenda:
-
[linia otokowa zewnętrzna i wewnętrzna: pojedyncza ciągła]
+ S’ IOH[ANIS] [………] [CR]ACOVIENSIS
-
Pismo legendy:
-
PL
majuskuła gotycka
-
Język legendy:
-
łacina
-
Publikacje:
-
F. Piekosiński, Pieczęcie polskie wieków średnich, cz. I, Doba piastowska, Kraków 1899, s. 202, nr 344 (błędna identyfikacja właściciela pieczęci - kanonik i oficjał krakowski Mateusz), fig. 226.
-
F. Piekosiński, Heraldyka polska wieków średnich, Kraków 1899, s. 344-345, nr 593 (błędna identyfikacja właściciela pieczęci - kanonik i oficjał krakowski Mateusz), s. 343, tab. 12, fig. 723.
-
K. Kaczmarczyk, G. Kowalski, Katalog archiwum opactwa Cystersów w Mogile, Kraków 1919, s. 20, nr 60 (błędna identyfikacja właściciela pieczęci - kanonik i oficjał krakowski Mateusz).
-
J. Pakulski, Średniowieczne pieczęcie prałatów i kanoników kapituł katedralnych metropolii gnieźnieńskiej, w: Duchowieństwo kapitulne w Polsce średniowiecznej i wczesnonowożytnej, red. A. Radzimiński, Toruń 2000, s. 190.
-
E. Kozaczkiewicz, Ikonografia średniowiecznych pieczęci krakowskich kanoników katedralnych, w: Kultura religijna i społeczna Małopolski od XIII do XVI w., red. W. Szymborski, J. Kozioł, Tarnów 2011, s. 137.
-
E. Knapek, Średniowieczne i wczesnonowożytne pieczęcie oficjałów i wikariuszy krakowskich, w: Dawne pieczęcie. Typologia–metody badań–interpretacje, red. Z. Piech, Warszawa 2015, s. 292-293, il. 5.
-
E. Kozaczkiewicz, Średniowieczne pieczęcie kanoników katedralnych metropolii gnieźnieńskiej, cz. II, Kraków 2017 (praca doktorska napisana na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie pod kierunkiem dr. hab. Z. Piecha, prof. UJ), s. 103-104.
-
Uwagi:
-
Jedyny znany odcisk pieczęci zachował się w niezbyt dobrym stanie. Znaczny fragment otoku oderwany, wyobrażenie niezbyt wyraźne. Twierdzenie Franciszka Piekosińskiego, że pieczęć ta należała do kanonika i oficjała krakowskiego Macieja (Mateusza), ponieważ imię "Johannis" w legendzie oznacza Jana Grota biskupa krakowskiego, którego Maciej był oficjałem, a herb odnosi się do samego Macieja, słusznie zakwestionowała Elżbieta Knapek. Herb pozostaje niezidentyfikowany, zob. E. Knapek, Średniowieczne i wczesnonowożytne pieczęcie oficjałów i wikariuszy krakowskich, w: Dawne pieczęcie. Typologia–metody badań–interpretacje, red. Z. Piech, Warszawa 2015, s. 292-293; zob. też E. Kozaczkiewicz, Średniowieczne pieczęcie kanoników katedralnych metropolii gnieźnieńskiej, cz. II, Kraków 2017 (praca doktorska napisana na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie pod kierunkiem dr. hab. Z. Piecha, prof. UJ), s. 104.
-
Autor opisu
-
PL
Marcin Szymoniak
Jan [h. własnego], kanonik krakowski, pieczęć hagiograficzno-herbowa. Opis Franciszka Piekosińskiego z 1899 r.
