-
Nazwa wzorca pieczęci:
-
Wincenty Kadłubek, biskup krakowski, pieczęć piesza
-
Zakres terytorialny
-
PL
Polska
-
PL
Małopolska
-
Rodzaj kancelaryjny pieczęci:
-
PL
-
-
Chronologia występowania:
-
1212 r.
-
Kształt:
-
PL
ostroowalna
-
Wymiary:
-
ok. 56x38 mm
-
Typ ikonograficzny:
-
PL
Pieczęć piesza
-
Wyobrażenie napieczętne:
-
W polu pieczęci stojąca frontalnie postać odziana w szaty pontyfikalne, bez infuły na głowie, w prawej ręce trzymająca księgę, a w lewej pastorał z krzywaśnią skierowaną na zewnątrz.
-
Legenda:
-
[SIG]ILLVM [...] [legenda nieczytelna]
-
Pismo legendy:
-
PL
kapitała
-
Język legendy:
-
łacina
-
Publikacje:
-
Kodeks dyplomatyczny katedry krakowskiej św. Wacława, t. 1, wyd. F. Piekosiński, Kraków 1874, s. 12-13, nr 8.
-
A. Małecki, Studya Heraldyczne, t. 1, Lwów 1890, s. 289.
-
F. Piekosiński, Pieczęcie polskie wieków średnich, cz. I, Doba piastowska, Kraków 1899, s. 42-44, nr 31, fig. 24.
-
W. Fabijański, Odlewy metalowe pieczęci w zbiorze sfragistycznym Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, Wrocław 1999, s. 60, nr 161, tabl. XLIII, nr 161.
-
Źródła kultury duchowej Krakowa, red. E. Macioł, Kraków 2007, nr I/8, s. 43-44, il. I/8a, I/8c [oprac. I. Rusnaczyk].
-
P. Pokora, Rysunki pieczęci Kajetana Wincentego Kielisińskiego w zbiorach Biblioteki PAN w Kórniku, w: Zbiory pieczęci w Polsce, red. Z. Piech, W. Strzyżewski, Warszawa 2009, s. 432, nr I/276.
-
Album rysunków pieczęci Kajetana Wincentego Kielisińskiego ze zbiorów Biblioteki Kórnickiej Polskiej Akademii Nauk, wyd. P. Pokora, Kórnik 2013, s. 157, nr Ao IV 285.
-
Uwagi:
-
F. Piekosiński (Pieczęcie polskie wieków średnich, cz. I, Doba piastowska, Kraków 1899, s. 44) łączył jedyny znany odcisk tej pieczęci z osobą nieznanego bliżej Ottona, którego identyfikował z jakimś opatem, być może klasztoru cystersów w Jędrzejowie. Zdaniem nowszej literatury (zob. np. Źródła kultury duchowej Krakowa, red. E. Macioł, Kraków 2007, nr I/8, s. 43-44) treść dyplomu, w tym jego formuła datacyjna wskazująca pontyfikat Wincentego jako element określający chronologię wystawienia dokumentu, a także fakt, że z osób uczestniczących w akcji prawnej jedynie Wincenty mógł posłużyć się pieczęcią z wyobrażeniem duchownego zdają się przemawiać, że mamy do czynienia właśnie z odciskiem jego pieczęci.
-
Została ona odciśnięta w negatywie, a więc jej legendę należy czytać wstecz i od lewej strony (heraldycznie prawej). Według A. Małeckiego brzmiała ona następująco: "Sigillum Vincencii epi. cracoviensis" (Studya Heraldyczne, t. 1, Lwów 1890, s. 289). Z kolei w pracy zbiorowej z 2007 r. I. Rusnaczyk odczytała ją nieco inaczej: "[Sig]il(lum) Vinc(en)ti". Biorąc pod uwagę jej bardzo zły stan zachowania, transkrypcja ta wydaje się wątpliwa. Ponadto Rusnaczyk podała nieco inne wymiary pieczęci - 59x48 mm (Źródła kultury duchowej Krakowa, red. E. Macioł, Kraków 2007, nr I/8, s. 43).
-
Autor opisu
-
PL
Marcin Hlebionek
-
PL
Marcin Szymoniak
Wincenty Kadłubek, biskup krakowski, pieczęć piesza. Opis Franciszka Piekosińskiego z 1899 r.
