-
Nazwa wzorca pieczęci:
-
Leszek Biały i Konrad Mazowiecki, książęta polscy, pieczęć konna [wspólna]
-
Zakres terytorialny
-
PL
Polska
-
Rodzaj kancelaryjny pieczęci:
-
PL
-
-
Chronologia występowania:
-
1194-1200
-
Kształt:
-
PL
okrągła
-
Wymiary:
-
ok. 90 mm [64x82mm]
-
Typ ikonograficzny:
-
PL
Pieczęć konna
-
Wyobrażenie napieczętne:
-
W polu pieczęci dwaj jeźdźcy konno pędzący ku sobie. Każdy z jeźdźców trzyma włócznię z proporcem. Na lewym proporcu zarys ukośnego krzyża. U dołu falisty ornament [?]
-
Pismo legendy:
-
PL
nierozpoznane
-
Publikacje:
-
F. Piekosiński, Materyjały sfragistyczne, Kraków 1890, [= odbitka z „Wiadomości Numizmatyczno-Archeologiczne”, 1890, nr 4], s. 10-18, nr 2.
-
S. Łaguna [rec. F. Piekosiński, Materyjały sfragistyczne, Kraków 1890], "Kwartalnik HIstoryczny, 6, 1892, s. 580.
-
F. Piekosiński, Pieczęcie polskie wieków średnich, cz. I, Doba piastowska, Kraków 1899, s. 31-34, nr 16, fig. 11.
-
M. Gumowski, Sfragistyka polska, w: M. Gumowski, M. Haisig, S. Mikucki, Sfragistyka, Warszawa 1960, s. 189.
-
M. Gumowski, Handbuch der polnischen Siegelkunde, Graz 1966, s. 46, il. nr 200.
-
L. Kajzer, Uzbrojenie i ubiór rycerski w średniowiecznej Małopolsce w świetle źródeł ikonograficznych, Wrocław - Warszawa - Kraków 1976, s. 52.
-
S. K. Kuczyński, Pieczęcie Piastów mazowieckich, Wrocław - Warszawa - Kraków 1978, s. 257-259, nr 1, il. nr 1, 1a.
-
Z. Piech, Ikonografia pieczęci Piastów, Kraków 1993, s. 21, 22, 91.
-
Uwagi:
-
Ezgemplarz złożony z trzech początkowo luźnych fragmentów ok. 1890 r. połączonych przez F. Piekosińskiego. Zdaniem S. K. Kuczyńskiego (S. K. Kuczyński, Pieczęcie Piastów mazowieckich, Wrocław - Warszawa - Kraków 1978, s. 257) tak, jak połączenie dwóch górnych, z wyobrażeniami jeźdźców jest właściwe, tak połączenie z nimi dolnego fragmentu jest hipotetyczne i może budzić wątpliwości. Ponieważ nie zachowała się legenda pieczęci, a egzemplarz nie jest połączony z żadnym dokumentem, identyfikacja jej dysponentów jako książąt Leszka i Konrada jest hipotetyczna. Uzaadnia ją w swych pracach F. Piekosiński [F. Piekosiński, Materyjały sfragistyczne, Kraków 1890, [= odbitka z „Wiadomości Numizmatyczno-Archeologiczne”, 1890, nr 4], s. 10-18, nr 2; F. Piekosiński, Pieczęcie polskie wieków średnich, cz. I, Doba piastowska, Kraków 1899, s. 31-34, nr 16], a teoria jego została zaakceptowana przez badaczy [zob. np. S. K. Kuczyński, Pieczęcie Piastów mazowieckich, Wrocław - Warszawa - Kraków 1978, s. 257-259]. Nie udało się zidentyfikować dokumentu, przy którym pierwotnie mogłby znajdować się odcisk. Do dyplomu wskazanego przez F. Piekosińskiego [F. Piekosiński, Materyjały sfragistyczne, Kraków 1890, [= odbitka z „Wiadomości Numizmatyczno-Archeologiczne”, 1890, nr 4], s. 17-18] pieczęć była przywieszona na pasku pergaminowym, kiedy interesujący nas odcisk nosi ślady przywieszania na sznurze, na co zwraca uwagę S. Łaguna [S. Łaguna [rec. F. Piekosiński, Materyjały sfragistyczne, Kraków 1890], "Kwartalnik HIstoryczny, 6, 1892, s. 580]. Dyskusję na ten temat podsumowuje S. K. Kuczyński [zob. S. K. Pieczęcie Piastów mazowieckich, Wrocław - Warszawa - Kraków 1978, s. 257-259].
-
Autor opisu
-
PL
Marcin Hlebionek