Sieciechów, klasztor benedyktynów, pieczęć hagiograficzna I

Identyfikator rekordu:

https://s.lhdb.kul.pl/s/sfragis/item-set/1269

Nazwa wzorca pieczęci:

Nazwa dysponenta:

Sieciechów, klasztor benedyktynów

Zakres terytorialny

PL Polska

PL Mazowsze

Rodzaj kancelaryjny pieczęci:

PL Pieczęć większa

Chronologia występowania:

XIII w.-1592 [przed 1664 r.]

Kształt:

PL ostroowalna

Wymiary:

72 x 47 mm

Typ ikonograficzny:

PL Pieczęć hagiograficzna

Wyobrażenie napieczętne:

W polu pieczęci stojąca frontalnie postać męska z dużym nimbem wokół głowy i w dość wysokiej infule, odziana w szatę sięgającą do kolan z zarysowanymi pofałdowaniami [alba/habit?], na której, na piersiach, dwa duże krzyże kawalerskie, jeden nad drugim. Prawą rękę wznosi ona w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma pastorał zwrócony krzywaśnią na zewnątrz [św. Benedykt ?].

Legenda:

[linia otokowa zewnętrzna: ciagła, linia otokowa wewnętrzna: ciagła]
+ S’ · CONVENTVS · DOMVS · SECECHOVIENSIS

Pismo legendy:

PL kapitała

PL majuskuła gotycka

PL uncjała

Język legendy:

łacina

Publikacje:

Kodeks dyplomatyczny Małopolski, t. 1, wyd. F. Piekosiński, Kraków 1876, s. 191-192, nr 161.

F. Piekosiński, Materyjały sfragistyczne, „Wiadomości Numizmatyczno-Archeologiczne” 1890, nr 4, s. 106–108.

S. Łaguna [rec. F. Piekosiński, Materyjały sfragistyczne, Kraków 1890], "Kwartalnik Historyczny, 6, 1892, s. 581.

F. Piekosiński, Pieczęcie polskie wieków średnich, cz. I, Doba piastowska, Kraków 1899, s. 10-12, nr 2.

W. Semkowicz, [rec.] F. Piekosiński, Pieczęcie polskie wieków średnich, cz. I, Doba piastowska, Kraków 1899, "Kwartalnik HIstoryczny", 14, 1900, s. 690-692.

Z. Gloger, Encyklopedja staro-polska ilustrowana, t. III, Warszawa 1902, s. 348.

M. Gumowski, M. Haisig, S. Mikucki, Sfragistyka, Warszawa 1960, s. 217.

M. Gumowski, Handbuch der Polnischen Siegelkunde, Graz 1966, s. 78.

W. Fabijański, Odlewy metalowe pieczęci w zbiorze sfragistycznym Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu. Katalog, Wrocław 1999, s. 62, nr 170, tab. XLIV, nr 170.

A. Włodarek, Dokumenty pergaminowe, w: Pax et bonum. Skarby klarysek krakowskich. Katalog wystawy, Arsenał, Muzeum Czartoryskich, wrzesień-październik 1999, Kraków 1999, nr I/12, s. 14-16.

M. Szymoniak, Stan i perspektywy badań nad średniowiecznymi pieczęciami klasztorów męskich w diecezji krakowskiej, w: Źródła staropolskie i nauki pomocnicze historii, red. J. Rogulski, Kraków 2013, s. 189 (przyp. 5), 195, 199, 202, 204 (przyp. 73).

R. Stępień, Herby w kręgu opactwa benedyktynów z Sieciechowa, "Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego", 18, 2019, s. 177, il. 3.

Uwagi:

F. Piekosiński zaliczał interesującą nas pieczęć do rzędu najstarszych pieczęci polskich datując ją na XII w. Datę jej wprowadzenia do użytku na XIV stulecie przesunął Władysław Semkowicz w recenzji publikacji Piekosińskiego. Podana wyżej chronologia wprowadzenia pieczęci do użytku oparta została na niepublikowanych jeszcze wynikach badań dr. Marcina Szymoniaka.

Jest reprezentowany przez pozycje: